تعداد نشریات | 19 |
تعداد شمارهها | 187 |
تعداد مقالات | 1,918 |
تعداد مشاهده مقاله | 1,018,050 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,077,605 |
اثرات تک جلسه ای و هشت هفته ای تمرینات تناوبی با شدت بالا بر سندروم روده ای- معدای در دختران ورزشکار | ||
مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 فروردین 1401 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/jpsbs.2022.5073.1698 | ||
نویسندگان | ||
افشار جعفری ![]() ![]() | ||
1دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران و دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ، تهران، ایران. | ||
2دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. | ||
3دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. | ||
4استاد گروه بیماری های داخلی، دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. | ||
چکیده | ||
زمینه و هدف: سندروم اختلالات گوارشی (افزایش آسیب و نفوذپذیری روده و اندوتوکسمی) از عوامل محدود کننده و شایع در فعالیتهای ورزشی شدید و درازمدت میباشد. با توجه به روشن نبودن اثرات حاد و درازمدت تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر عملکرد دستگاه گوارش، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثرات تک جلسه ای و هشت هفته ای HIIT بر برخی از علائم و نشانگرهای سندروم اختلال گوارشی دختران ورزشکار انجام شد. روش تحقیق: تعداد20 نفر دختر ورزشکار، در قالب یک طرح نیمه تجربی دو گروهی شامل گروه کنترل (10 نفر) و گروه HIIT (10 نفر) در مطالعه شرکت کردند. پروتکل ورزشی تک جلسهای شامل 18 بار دویدن 400 متر با شدت 100 تا 110 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه بود که در دورۀ تمرین (هشت هفته) از 9 به 18تکرار 400 متر رسید.نمونۀ خون قبل، بلافاصله و دو ساعت پس از اجرای پروتکلهای ورزشی جمعآوری گردید. شاخص های I-FABP، زونولین، LPS و IgM سرم به روش الایزا اندازهگیری شدند و سپس . همه دادهها با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و ویلکاکسون در سطح معنی داری 05/0>p نتایج استخراج گردید. یافتهها: یک جلسه HIIT در ابتدا و انتهای دوره تمرین، موجب افزایش معنی دار I-FABP، زونولین، LPS و کاهش معنی دار غلظت IgM سرمی شد (05/0p< ) و تنها تغییرات زونولین در جلسه ابتدایی و زونولین و IgM در جلسه انتهایی دوره HIIT، پس از گذشت دو ساعت به حالت اولیه برگشت. تفاوت غلظت LPS و IgM گروه های کنترل و HIIT پس از هشت هفته تمرین معنی دار نبود (05/0p> ). نتیجهگیری: یک جلسه تمرین HIIT ممکن است باعث افزایش نفوذپذیری، FABP رودهای و اندوتوکسمی دستگاه گوارش شود؛ اما سازگاری مثبت ناشی از انجام یک دوره تمرین HIIT (هشت هفته) بهبود پاسخ ورزشی نشانگرهای یکپارچگی رودهای دختران ورزشکار را در پی دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
تمرین تناوبی با شدت بالا؛ آسیب روده؛ نفوذپذیری روده؛ سندروم اختلال گوارشی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 16 |