آمار

تعداد نشریات21
تعداد شماره‌ها301
تعداد مقالات3,173
تعداد مشاهده مقاله3,211,892
تعداد دریافت فایل اصل مقاله2,380,329
قرائت, محمدعلی, رمضانی, علی رضا. (1397). اثر دو نوع تمرین تناوبی شدید برشاخص های عملکردی و خونی پاروزنان مرد نخبه. , 6(11), 135-144. doi: 10.22077/jpsbs.2018.852
محمدعلی قرائت; علی رضا رمضانی. "اثر دو نوع تمرین تناوبی شدید برشاخص های عملکردی و خونی پاروزنان مرد نخبه". , 6, 11, 1397, 135-144. doi: 10.22077/jpsbs.2018.852
قرائت, محمدعلی, رمضانی, علی رضا. (1397). 'اثر دو نوع تمرین تناوبی شدید برشاخص های عملکردی و خونی پاروزنان مرد نخبه', , 6(11), pp. 135-144. doi: 10.22077/jpsbs.2018.852
قرائت, محمدعلی, رمضانی, علی رضا. اثر دو نوع تمرین تناوبی شدید برشاخص های عملکردی و خونی پاروزنان مرد نخبه. , 1397; 6(11): 135-144. doi: 10.22077/jpsbs.2018.852

اثر دو نوع تمرین تناوبی شدید برشاخص های عملکردی و خونی پاروزنان مرد نخبه

مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش
مقاله 11، دوره 6، شماره 11، خرداد 1397، صفحه 135-144    اصل مقاله (613.8 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/jpsbs.2018.852
نویسندگان
محمدعلی قرائت* 1؛ علی رضا رمضانی2
1دکترای فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران، تهران، ایران.
2دانشیار دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران، تهران، ایران.
چکیده
زمینه و هدف: تمرینات تناوبی اثرات متفاوتی بر شاخص های فیزیولوژیک و عملکردی ورزشکاران دارد. همچنین اثرات متنوعی بر عوامل خونی موثر بر عملکرد در پی این تمرینات گزارش گردیده ‌است. بنابراین، مطالعه حاضر قصد دارد به بررسی اثر دو نوع تمرین تناوبی بر شاخص‌های عملکردی و عوامل‌ خونی پاروزنان نخبه مرد و مقایسه آن  با تمرین سنتی بپردازد.  روش تحقیق: تعداد 30 پاروزن نخبه با میانگین سنی 3/60±22/40 سال، حاضر در اردوهای ملی در سال 1393 به طور تصادفی در سه گروه تمرین تناوبی فزآینده، تناوبی یکنواخت و سنتی استقامتی قرار گرفتند. اکسیژن مصرفی بیشینه، میانگین سرعت ارگومتر (vRmax)، بیشترین زمان فعالیت ارگومتر در سرعت میانگین (TvRmax)، ضربان قلب و لاکتات خون پس از آزمون بیشترین زمان فعالیت ارگومتر در دو مرحله پیش و پس‌آزمون اندازه‌گیری شد. طول دوره تمرین در سه گروه تناوبی فزآینده، تناوبی یکنواخت و سنتی؛ 8 هفته طول کشید. شاخص های خونی شامل سلول های قرمز خون، هماتوکریت، هموگلوبین و میانگین تخریب هموگلوبین با دستگاه آنالیزگر خون اندازه‌گیری شدند. از روش تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 0/05>p برای استخراج نتایج استفاده شد. یافته‌ها: بهبود معنی داری در اکسیژن مصرفی بیشینه (به ترتیب با 0/0001=p و 0/03=p)، vRmax (به ترتیب با 0/02=p و 0/02=p)، و TvRmax (به ترتیب با p=0/01 و 0/03=p) در دو گروه تمرین فزآینده و یکنواخت مشاهده شد. میانگین برون ده توان نیز در گروه تمرین فزآینده (0/02=p) و یکنواخت (0/03=p) بهبود یافت؛ اما تغییرات در عوامل هموریولوژیک بین سه گروه تفاوت معنی داری نداشت (05/0<p). نتیجه گیری: تمرینات تناوبی فزآینده و یکنواخت موجب ارتقای سطح عملکرد پاروزنان می‌گردند؛ اما تمرین تناوبی فزآینده در میزان تحمل فعالیت شدید در آستانه لاکتات، بهبودی بیشتری ایجاد می کند.  
کلیدواژه‌ها
تمرین تناوبی؛ هموریولوژی؛ آستانه لاکتات؛ پاروزنان نخبه
مراجع

Ahmadizad, S., & El-Sayed, M. S. (2005). The acute effects of resistance exercise on the main determinants of blood rheology. Journal of Sports Sciences, 23(3), 243-249.
Bishop, P. A., Jones, E., & Woods, A. K. (2008). Recovery from training: A brief review. Journal of Strength and Conditioning Research, 22(3), 1-10.
Bentley, D. J., McNaughton, L. R., Thompson, D., Vleck, V. E., & Batterham, A. M. (2001). Peak power output, the lactate threshold, and time trial performance in cyclists. Medicine and Science in Sports and Exercise, 33(12), 2077–2081.
Bruce, C. R., Anderson, M. E., Fraser, S. F., Stepto, N. K., Klein, R., Hopkins, W. G., & Hawley, J. A. (2000). Enhancement of 2000-m rowing performance after caffeine ingestion. Medicine and Science in Sports and Exercise, 32(11), 1958–1963.
Driller, M. W., Fell, J. W., Gregory, J. R., Shing, C. M., & Williams, A. D. (2009). The effects of high-intensity interval training in well-trained rowers. International Journal of Sports Physiology and Performance, 4, 110-121.
El-Sayed, M. S., Ali, N., & Ali, Z. E. S. (2005). Haemorheology in exercise and training. Sports Medicine, 35(8), 649-670.
El-Sayed, M. S. (1988). Effects of exercise and training on blood rheology. Sports Medicine, 26(5), 281-292.
Esfarjani, F., & Laursen, P. B. (2007). Manipulating high-intensity interval training: effects on VO2max, the lactate threshold and 3000 m running performance in moderately trained males. Journal of Science and Medicine in Sport, 10(1), 27-35.
Farzad, B., Gharakhanlou, R., Agha-Alinejad, H., Curby, D. G., Bayati, M., Bahraminejad, M., & Mäestu, J. (2011). Physiological and performance changes from the addition of a sprint interval program to wrestling training. Journal of Strength and Conditioning Research, 25(9), 2392-2399.
Gharaat, M. A., Agha-Alinejad, H., Eidi-Abarghani, L., & Mehri-Alvar, Y. (2016). Effect of caffeine on recovery from ergometer rowing. Journal of life Sciences in Sport, 8(1), 77-94. [persian]
Kentta, G., & Hassmen, P. (1998). Overtraining and recovery. Journal of Sports Medicine, 26, 1–16.
MacDougall, J. D., Hicks, A. L., MacDonald, J. R., McKelvie, R. S., Green, H. J., & Smith, K. M. (1998). Muscle performance and enzymatic adaptations to sprint interval training. Journal of Applied Physiology, 84(6), 2138-42.
Mirzaaghajani, A., Alikhani, H., Hojjati, Z., & Gharaat, M. A. (2016). Comparison of the effects of continuous and high intensity interval training on aerobic performance in elite male rowers. Journal of Practical Studies of Bioscience in Sport, 4(7), 23-32. [Persian]
Rodas, G., Ventura, J, L., Cadefau, J, A., Cussó, R., & Parra, J. (2000). A short training programme for the rapid improvement of both aerobic and anaerobic metabolisms. European Journal of Applied Physiology, 82(5-6), 480-6.
Robergs. R. (2007). Simplified method and program for incremental exercise protocol development. Journal of Exercise Physiology, 1-23.
Secher. N. H. (1993). The Physiology of rowing. Sports Medicine, 15, 23-53.
Secher. N. H., Vaago, O., & Jackson, R. (1982). Rowing performance and maximal aerobic power of oarsmen. Scandinavian Journal of Sports Sciences, 4, 9-11.
Shaper, A. G., Pocock, S. J., Walker, M., Phillips, A. N., Whitehead, T. P., & Macfarlane, P. W. (1985). Risk factors for ischaemic heart disease: the prospective phase of the British Regional Heart Study. Journal of Epidemiology Community Health, 39(3), 197-209.
Sheykhlouvand, M., Gharaat, M. A., Bishop, P., Khalili, E., Karami, E., & Fereshtian, S. (2015). Anthropometric, physiological, and performance characteristics of elite canoe polo players. Psychology & Neuroscience, 8(2), 257-266.
Sheykhlouvand, M., Gharaat, M. A., Khalili, E., Agha-Alinejad, H., Rahmaninia, F., & Arazi, H. (2018). Low-volume High-intensity Interval versus Continuous Endurance Training: Effects on Hematological and Cardiorespiratory System Adaptations in Professional Canoe Polo Athletes. Journal of Strength & Conditioning Research, 32(7), 1852-60.
Skinner, T. L., Jenkins, D. G., Coombes, J. S., Taaffe, D. R., & Leveritt, M. D. (2010). Dose response of caffeine on 2000 m rowing performance. Medicine and Science in Sports and Exercise, 42(3), 571–576.
Soori, R., Naghizadeh, A., Dehghan, M., Nemati, A., Torabi, F., Sheikholeslami, D., & Asadi, A. (2007). Comparison the effects of different times of physical activity in diverse nutritional status on cardiovascular risk factors in high risk middle aged women. Research Journal of Biological Sciences, 32, 256-262.
Stepto, N. K., Hawley, J. A., Dennis, S. C., & Hopkins, W. G. (1999). Effects of different interval-training programs on cycling time trial performance. Medicine and Science in Sports and Exercise, 31, 735-741.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 778
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 923


نماد الکترونیک 

 

سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب