پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 339 |
| تعداد مقالات | 3,581 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,519,792 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,034,109 |
تأثیر برخی مواد اصلاح‌کننده معدنی و آلی (در مقیاس نانو و غیر نانو) بر بهبود خصوصیات فیزیکی و هیدرولیکی خاک‌های شور | ||
| مجله پژوهش های خشکسالی و تغییراقلیم | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 29 مهر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/jdcr.2025.9403.1144 | ||
| نویسندگان | ||
| فاطمه حاجبی1؛ نوازاله مرادی* 2؛ ام البنین بذرافشان3؛ عدنان صادقی لاری4 | ||
| 1دانشجوی دکتری گروه منابع طبیعی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه هرمزگان. | ||
| 2استادیار، گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکدة کشاورزی منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران. | ||
| 3استاد، گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکدة کشاورزی منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران، | ||
| 4دانشیار، گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران | ||
| چکیده | ||
| فناوری نانو می‌تواند به عنوان یک رویکرد نوین در جهت بهبود ویژگی‌های فیزیکی و هیدرولیکی خاک های شور مورد استفاده قرار گیرد. برهمین اساس مطالعه‌‌ای با هدف بررسی تأثیر مواد اصلاح‌کننده معدنی و آلی (در مقیاس نانو و غیرنانو) بر خاک شور با بافت لومی انجام شد. نمونه‌برداری از خاک در عمق 5 تا 30 سانتی‌متری صورت گرفت و تیمارها شامل بیوچار و نانوبیوچار پوست انار، نانوبنتونیت، زئولیت، میکروسیلیس و نانوسیلیس بر روی ستون‌های خاکی (با ابعاد 35 × 10 سانتی‌متر) در قالب طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار اعمال شدند. نتایج نشان داد که تمامی مواد اصلاحی منجر به افزایش میانگینوزنیقطرخاکدانهها، ارتقای شاخص پایداری خاکدانه در آب و بهینه‌سازی پارامترهای رطوبتی (ظرفیتزراعی، نقطهپژمردگیدائم و آبقابلدسترس) شدند. بیشترین مقدار شاخص پایداری خاکدانه در آب مربوط به تیمار نانوسیلیس بود که نسبت به شاهد 35 درصد افزایش داشت و کمترین جرم مخصوص ظاهری خاک (5/1 گرم بر سانتی‌متر مکعب) نیز در این تیمار مشاهده شد. کمترین مقدار نقطهپژمردگیدائم در این پژوهش مربوط به تیمار سیلیس معمولی بود که با سایر تیمارها در سطح ۵٪ اختلاف معنی‌دار نشان داد و همچنین افزودن مواد اصلاحی نانو و غیر نانو به خاک لومی شور، به‌جز تیمار بیوچار، سبب افزایش معنی‌دار ظرفیتزراعی در سطح ۵٪ نسبت به تیمار شاهد شد. داده‌ها نشان دادند که افزودن مواد اصلاحی نانو و غیر نانو (به‌استثنای بیوچار معمولی)، سبب افزایش معنی‌دار رطوبتقابلدسترس در خاک شور شد. یافته‌ها مؤید نقش مؤثر مواد اصلاحی، به‌ویژه نانوسیلیس، در بهبود کیفیت ساختاری خاک، پایداری خاکدانه‌ها و خصوصیات هیدرولیکی خاک است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| جرم مخصوص ظاهری؛ خشکسالی؛ ظرفیت زراعی؛ نانو سیلیس؛ نانو بیوچار | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 71 |
||
نماد الکترونیک
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب