
تعداد نشریات | 22 |
تعداد شمارهها | 321 |
تعداد مقالات | 3,364 |
تعداد مشاهده مقاله | 3,685,838 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,652,249 |
مقایسه اثر تمرینات مقاومتی کلاستر و سنتی بر تغییرات هورمونی و عملکرد عضلانی مردان جوان فعال | ||
مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 20 تیر 1404 اصل مقاله (756.24 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/jpsbs.2025.7890.1895 | ||
نویسندگان | ||
حسن علامه1؛ امیرحسین حقیقی* 2؛ کیوان حجازی3؛ هادی شهرآبادی4 | ||
1دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران | ||
2استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران | ||
3دانشیارفیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران | ||
4دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران | ||
چکیده | ||
زمینه و هدف: افزایش خستگی و ریکاوری ناقص، سبب کاهش نیرو در طی تمرینات مقاومتی میشود و در نهایت، عملکرد بهینه عضله دچار اختلال میشود؛ اما با آوردن استراحت در درون نوبتهای تمرینی بهکمک روش نوبتهای کلاستر، ممکن است این مشکل برطرف شود. از این رو، هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر تمرینات مقاومتی کلاستر و سنتی بر تغییرات هورمونی و عملکرد عضلانی در مردان جوان فعال بود. روش تحقیق: در این پژوهش نیمه تجربی، 30 مرد جوان فعال بهطور غیرتصادفی به سه گروه (10 نفر) شامل گروه کنترل، تمرین مقاومتی سنتی، و تمرین مقاومتی کلاستر تقسیم شدند. تمرینات مقاومتی کلاستر و سنتی مشتمل بر هشت هفته، سه جلسه در هفته، بهمدت تقریبی 70 دقیقه در هر جلسه، شدت 80-75 درصد یک تکرار بیشینه، و تعداد تکرار تا واماندگی بود. شاخصهای هایپرتروفی (سطح مقطع عضلات بازو و ران)، آمادگی جسمانی (قدرت و استقامت عضلانی در حرکت پرس سینه و پرس پا) و هورمونهای مرتبط با رشد عضله (عامل رشد شبه انسولین-1، تستوسترون و کورتیزول) در دو مرحله پیش آزمون و پسآزمون؛ با روشهای معتبر اندازهگیری شدند. از آزمون آماری تحلیل کوواریانس برای مقایسه بین گروهی متغیرهای وابسته در سطح معنیداری 05/0>p استفاده شد. یافته ها: بعد از هشت هفته تمرین، قدرت عضلانی در حرکت پرس سینه و پرس پا، استقامت عضلانی در حرکت پرس سینه و پرس پا، سطح مقطع عضلات بازو و ران، عامل رشد شبه انسولین-1، تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول افزایش معنیداری در گروههای تمرین مقاومتی کلاستر و سنتی در مقایسه با گروه کنترل داشت و بر عکس، کورتیزول به طور معنیدار کاهش یافت. با این حال، تفاوت معنیداری بین اثرتمرینات مقاومتی کلاستر و سنتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: تمرین مقاومتی کلاستر برتری محسوسی نسبت به تمرینات مقاومتی سنتی در تغییر پاسخهای هورمونی و بهبود عملکرد عضلانی در مردان جوان ندارد. | ||
کلیدواژهها | ||
تمرین مقاومتی؛ آمادگی جسمانی؛ هایپرتروفی؛ هورمون های آنابولیک | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1 |