
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 301 |
تعداد مقالات | 3,173 |
تعداد مشاهده مقاله | 3,211,799 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,380,299 |
تاثیر تمرین مقاومتی و تداومی هوازی بر محتوای کلاژن 1 و پروتئین های ماتریکس خارج سلولی (ECM) در بافت میوکارد مدل رت ماده القا شده با دگزامتازون | ||
مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 02 بهمن 1403 اصل مقاله (2.07 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/jpsbs.2025.8212.1912 | ||
نویسندگان | ||
نسیم عباسی فرد* 1؛ عبدالحمید حبیبی2؛ سعید شاکریان1؛ علی اکبر علیزاده1 | ||
1دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران | ||
2گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
چکیده | ||
زمینه و هدف: استفاده از گلوکوکورتیکوئیدها با انواع اثرات نامطلوب قلبی عروقی از جمله احتباس مایعات، فشار خون بالا، بیماری آترواسکلروتیک زودرس و آریتمی همراه است. هدف از این مطالعه بررسی اثر شش هفته تمرین مقاومتی و تداومی هوازی بر محتوای کلاژن 1 و پروتئینهای ماتریکس خارج سلولی در بافت میوکارد رت های ماده مدل القا شده با دگزامتازون بود. روش تحقیق: تعــداد 12 ســر رت ماده بـا سـن چهار هفتـه ای بـه طـور تصادفـی در چهار گروه کنترل سالم، کنترل القا شده با دگزامتازون، تمرین مقاومتی + دگزامتازون و گروه تمرین تداومی+ دگزامتازون قرار گرفتند. برنامـه تمریـن مقاومتـی شـش هفتـه بـا سـه نوبـت و هـر نوبـت 20-14 بـار بـالا رفتـن از نردبـان یـک متـری (بـا 26 پلـه) بـا حمـل وزنـه بـود. محتوی کلاژن نوع 1، ماتریکس متالوپروتئیناز-2 (MMP-2) و مهارکننده بافتی متالوپروتئیناز-1 (TIMP-1) در بطن چپ بافت میوکارد پس از تمرین، با روش وسترن بلات؛ و عامل رشد تغییر شکل دهنده بتا-1 (TGF-β1) با روش الایزا اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0 p≤ استفاده شد. یافته ها: تزریق دگزامتازون در سه گروه موجب کاهش معنی دار پروتئین MMP2 و افزایش معنی دار محتوای کلاژن 1، TIMP1 و TGF-β1 نسبت به گروه کنترل سالم شد؛ اما هر دو نوع تمرین، موجب افزایش معنی دار MMP-2 و کاهش معنی دار کلاژن نوع 1، TIMP1 و TGF-β1 گردید. نتیجه گیری: به نظر می رسد که تمرینات تداومی هوازی و مقاومتی می تواند همزمان با افزایش فعالیت MMP2 و کاهش محتوای پروتئین کلاژن 1، TGF-β1 و TIMP-1 در بطن چپ رت ها، یک اثر محافظتی بر ساختار و عملکرد بطن قلبی داشته باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
کلاژن نوع I؛ ماتریکس متالوپروتئیناز-2؛ مهارکننده بافتی متالوپروتئیناز-1؛ عامل رشدتغییر شکل دهنده بتا1؛ تمرین ورزشی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 33 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 29 |