
تعداد نشریات | 22 |
تعداد شمارهها | 321 |
تعداد مقالات | 3,364 |
تعداد مشاهده مقاله | 3,687,130 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,652,726 |
اثر کودهای زیستی و کود آلی بر زندهمانی و رویش نهالهای اکالیپتوس و صنوبر هیبرید مفید در یک منطقه خشک | ||
مجله پژوهش های خشکسالی و تغییراقلیم | ||
دوره 3، شماره 1 - شماره پیاپی 9، خرداد 1404، صفحه 1-16 اصل مقاله (934.6 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/jdcr.2024.7756.1070 | ||
نویسندگان | ||
هانیه شاه قبادی1؛ صنم شریفی تابش2؛ وحید اعتماد3؛ محسن جوانمیری پور* 4؛ انوشیروان شیروانی3؛ محمد متینی زاده5 | ||
1دانشجوی دکتری، گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران. کرج، ایران. | ||
2دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران. کرج، ایران. | ||
3دانشیار، گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران. کرج، ایران. | ||
4استادیار، بخش تحقیقات و آموزش جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات و آموزش ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران. | ||
5دانشیار، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
در مناطق خشک، کشاورزی و جنگلکاری با چالشهای زیادی مواجه است که یکی از مهمترین آنها تأمین مواد مغذی و آب کافی برای گیاهان است. در این مناطق، استفاده از کودهای زیستی و آلی میتواند تأثیر قابلتوجهی بر بهبود رویش و زندهمانی نهالها داشته باشد.هدف این پژوهش بررسی تأثیر کودهای زیستی و آلی بر ویژگیهای رویشی قطر یقه، ارتفاع و زندهمانی نهالهای اکالیپتوس و هیبرید صنوبر در شهرستان شوش بود. در این آزمایش، 600 نهال در بلوکهای کاملاً تصادفی با تیمارهای مختلف کاشته شدند و قطر یقه و ارتفاع آنها اندازهگیری شد. بدین منظور، نهالها با تیمارهای کودهای حیوانی، مایکوریزا، فرآوری شده و شاهد با فاصله 3×3 متر با سه تکرار و در هر تکرار 25 اصله کاشته شدند. مایکوریزا بیشترین زندهمانی (94/7%) را در صنوبر داشت ولی تفاوت معنیداری بین کودها مشاهده نشد. بیشترین رویش قطری مربوط به کود حیوانی (78/2 میلیمتر) و کمترین به تیمار شاهد (22/2 میلیمتر) بود. همچنین، مایکوریزا بیشترین ارتفاع (75/95 سانتیمتر) و تیمار شاهد کمترین (1/52 سانتیمتر) را داشت. در اکالیپتوس، مایکوریزا بیشترین رویش قطری (87/6 میلیمتر) و تیمار شاهد کمترین (8/5 میلیمتر) را نشان داد. همچنین، مایکوریزا بیشترین ارتفاع (3/255 سانتیمتر) و تیمار شاهد کمترین (5/209 سانتیمتر) را داشت. مایکوریزا در هر دو گونه باعث افزایش معنیدار قطر و ارتفاع و افزایش زندهمانی شده است. همچنین، به طور کلی اکالیپتوس رشد قطری و ارتفاعی بهتری نسبت به صنوبر داشت، به طوری که اکالیپتوس از نظر قطری 45% و از نظر ارتفاعی 32% بیشتر از صنوبر بود. | ||
کلیدواژهها | ||
زراعت چوب؛ قطر یقه؛ ارتفاع؛ کود مایکوریزا؛ گونههای تندرشد | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 314 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 107 |