بررسی آیین سوگواری در میان مانویان

آقا محمدی، علی‌محمد. (1384). مانی، مانیگری، صوفیگری. تهران: انتشارات فرهاد.

آسموسن، هنینگ، گیلز کیسپل. (1373). آیین گنوسی و مانوی. ویراسته میرچا الیاده. ترجمه ابوالقاسم اسماعیل‌پور. تهران: انتشارات فکر روز.

ابن ندیم، محمد بن اسحاق. (1346). الفهرست. ترجمه رضا تجدّد. تهران: ابن‌سینا.

اسماعیل‌پور، ابوالقاسم. (1383). اسطوره آفرینش در آیین مانی. تهران: فکر روز.

اسماعیل‌پور، ابوالقاسم. (1379). «اسطوره و هنر در آیین مانی». کتاب ماه هنر. ش 25 و 26. صص 21.

افسری کرمانی، عبدالرضا. (1371). نگرشی به مرثیه‌سرایی در ایران. تهران: مؤسسه اطلاعات.

امامی، نصرالله. (1369). مرثیه‌سرایی در ادبیات فارسی. تهران: دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی.

بایرناس، جان. (1386). تاریخ جامع ادیان. ترجمه علی‌اصغر حکمت. تهران: علمی و فرهنگی.

برنا مقدم، محمد. (2536). درآمدی بر سیر اندیشه در ایران. تهران: جهان کتاب.

بهار، محمدتقی . (1384). «کشاکش مانوی- مزدکی» در کشاکش‌های مانوی- مزدکی در ایران عهد ساسانی. به کوشش ملیحه کرباسیان و محمد زنجانی اصل. تهران: اختران.

بهبهانی، امید. (1384). در شناخت آیین مانی. تهران: بندهشن.

بهبهانی، امید. (1388). «تمثیلی مانوی در نکوهش مویه و زاری به سوگ درگذشتگان». زبان و زبان‌شناسی. س5. ش10. صص151-165.

بغدادی، ابومنصورعبدالقاهر. (1333). الفرق بین الفرق یا تاریخ مذاهب اسلام. به اهتمام محمدجواد مشکور. تبریز: کتاب‌فروشی حقیقت.

بیرونی، ابوریحان. (1352). آثارالباقیه. ترجمه‌ی علی‌اکبر داناسرشت. تهران: ابن‌سینا.

تفضلی، احمد. (1346). «در رثای مرزکو». راهنمای کتاب. س10. ش6. صص 577-579.

تقی‌زاده، حسن. (1335). مانی و دین او. تهران: انجمن ایرانشناسی.

حاجیانی، فرخ. (1386). «مرثیه‌ای دلکش به زبان پهلوی، اشکانی، ترفانی». مطالعات ایرانی. س6. ش 11. صص49-70.

الحسینی العلوی، ابوالمعالی محمد. (1376). بیان الادیان در شرح ادیان و مذاهب جاهل و اسلامی. تصحیح عباس اقبال آشتیانی. به اهتمام محمد دبیرسیاقی. تهران: روزنه.

حکمت، علی‌اصغر. (1388). تاریخ ادیان. تهران: پژواک.

دِکره، فرانسوا. (1383). مانی و سنت مانوی. ترجمه عباس باقری. تهران: فرزان.

رحیمی، محمدعلی و آرمین، رهبین. (1383)، ریشه‌های نمایش در آیین‌های یاران باستان. چاپ اول. تهران: اهورا.

رومر، کورنلیا. (1388). در جستجوی دینی گمشده (دین مانی). ترجمه‌ی امیرحسین اکبری شالچی. تهران: پازینه.

رومر، کورنلیا و گئینون، لدویگ. (1387). بازمانده‌های زندگی مانی. ترجمه امیر حسین شالچی. تهران: آتیه.

آلبری، رابرت سسیل چالز. (1375). زبور مانوی. ترجمه‌ی ابوالقاسم اسماعیل‌پور. تهران: فکر روز.

زرین‌کوب، عبدالحسین. (1363). تاریخ ایران بعد از اسلام. تهران: امیرکبیر.

شهرستانی، ابوالفتح محمد بن عبدالکریم. (1350). الملل و النحل. ترجمه‌ی افضل‌الدین صدر ترکه اصفهانی. تصحیح محمدرضا جلالی نائینی. بی­جا: اقبال.

طاهری عراقی، احمد. (1384). «ردیّه­نویسی بر مانویت عصر اسلامی» در کشاکش‌های مانوی- مزدکی در ایران عهد ساسانی. به کوشش ملیحه کرباسیان و محمد زنجانی اصل. تهران: اختران.

فردوسی، ابوالقاسم. (1366). شاهنامه. ج5. تهران: بی­نا.

کانپا، متیو. (1399). «هنر و تشریفات مذهبی مانوی، جادو، متون، اشیاء و تصاویر از مدیترانه تا آسیای مرکزی». ترجمه نگار مروتی. جندی‌شاپور. ش21. صص51-102.

 کریستین­سن، آرتور. (1379). ایران در زمان ساسانیان. ترجمه رشید یاسمی. تهران: دنیای کتاب.

کلیم کایت، هانس یوآخیم. (1373). هنر مانوی؛ با گفتاری درباره زندگی و تعالیم مانی. ترجمه: ابوالقاسم اسماعیل‌پور. تهران: فکر روز.

مألوف، امین. (1387). مانی، پیامبر باغ‌های اشراق. ترجمه حسین نعیمی. تهران: ثالث.

تقی­زاده، حسن (1383). مانی­شناسی. به کوشش ایرج افشار. تهران: توس.

مرسلی اصل، عباس. (1355). «دین مانی و رابطه آن با تصوف و عرفان». پایان‌نامه کارشناسی. مشهد: دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد.

مزداپور، کتایون. (1383). داغ گل سرخ. تهران: اساطیر.

مسعودی، علی بن حسین. (1349). التنبیه و الاشراف. ترجمه ابوالقاسم پاینده. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

مشکور، محمدجواد. (1345). «دین مانی». وحید. ش 35. صص 943-950.

مفتخری، حسین و ضائقی، راحله. (1386). «حیات سیاسی مانویان در قرون نخستین اسلامی». نامه تاریخ‌پژوهان. ش 11. صص156-181.

نفیسی، سعید. (1343). سرچشمه تصوف در ایران. تهران: کتاب‌فروشی فروغی.

نورانی اردبیلی، مصطفی. (1375). بررسی ادیان و عقاید. قم: دفتر مرکزی مکتب اهل‌البیت.

وامقی، ایرج. (1378). نوشته‌های مانی و مانویان. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی.

ویدن گرن، گئو. (1352). مانی و تعلیمات او. ترجمه نزهت صفای اصفهانی. تهران: بی‌نا.

هامبی، لویی؛ دوویلار، مونره؛ گرن، گئو ویدن. (1389). هنر مانوی و زردشتی. ترجمه­ی یعقوب آژند. تهران: مولی.

هیلنز، جان راسل. (1387). راهنمای ادیان زنده جهان. ترجمه عبدالرحیم گواهی. تهران: بوستان کتاب.

• Sundermann, W. (1986) “Der Lebendige Geist als Verfuhrer der Damonen” Manichaica Iranica Ausgewahlte Schriften von Werner Sundermann, Band 2. Roma