
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 301 |
تعداد مقالات | 3,173 |
تعداد مشاهده مقاله | 3,211,850 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,380,307 |
تأثیر تمرین هوازی فزاینده و مکمل سینبیوتیک بر سختی شریانی و پروتئین واکنشی C در زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع ۲ | ||
مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 13 اردیبهشت 1403 اصل مقاله (1.04 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/jpsbs.2024.7139.1848 | ||
نویسندگان | ||
زهرا یاورپناه1؛ علی حسنی* 2؛ معصومه قربانی3 | ||
1دانشجو ، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه تربیت بدنی، دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران. | ||
2دانشیار گـروه فیزیولـوژی ورزشـی، دانشـکده تربیتبدنی و علـوم ورزشـی، دانشـگاه صنعتی شـاهرود، شـاهرود، ایـران. | ||
3گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود ، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه و هدف: استفاده از مکملها و تمرینات ورزشی جهت رفع اختلالات متابولیک و درمان بیماریها رواج یافته است؛ هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی و مکمل سینبیوتیک بر سختی شریانی و پروتئین واکنشی C در زنان یائسه مبتلابه دیابت نوع 2 بود. مواد و روشها: در این پژوهش نیمه تجربی، 39 زن مبتلابه دیابت نوع 2 بهطور تصادفی به سه گروه تمرین هوازی+دارونما، تمرین هوازی+مکمل سینبیوتیک و مکمل سینبیوتیک تقسیم شدند. مدت برنامه تمرینی 12 هفته بود (سه جلسه در هفته که بخش اصلی تمرین در جلسه اول شامل ۲۵ دقیقه فعالیت با شدت ۴۰ تا ۴۵ درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره بود و هر دو هفته ۵ دقیقه به مدتزمان و ۵ درصد بهشدت فعالیت اضافه شد). آزمودنیهای گروه مکمل یک ساعت پس از صرف ناهار، یک عدد کپسول سینبیوتیک با کانت 109×1 CFU)) را مصرف کردند. از آزمون آنوا جهت بررسی اختلاف بین گروهی و آزمونT همبسته جهت بررسی اختلاف درونگروهی آزمودنیها استفاده گردید. یافتهها: نتایج درونگروهی نشان داد که شاخص پایی بازویی (ABI) در گروه تمرین هوازی+دارونما (039/0P=) و تمرین هوازی+مکمل سینبیوتیک (028/0P=) بهطور معناداری افزایشیافته است. همچنین شاخص قلبی عروقی مچپایی (CAVI) در گروه تمرین هوازی+دارونما (002/0P=) و تمرین هوازی+مکمل سینبیوتیک (022/0P=)، پروتئین واکنشیC در هر 3 گروه تمرین هوازی+دارونما (001/0P=)، تمرین هوازی+مکمل سینبیوتیک (0001/0P=) و گروه مکمل سینبیوتیک (002/0P=) کاهش معناداری را نشان داد. سطوح سرمی گلوکز ناشتا، انسولین، شاخص مقاومت به انسولین، BMI و درصد چربی بدن در هر 3 گروه نیز کاهش داشت، اما این کاهش معنادار نبود. نتایج حاصل از آنوا در مقایسه بین گروهی تفاوت معناداری را در گروههای پژوهش نشان نداد ABI (292/0P=)، CAVI (303/0P=)، CRP (483/0P=)، انسولین (730/0P=). بحث و نتیجهگیری: بهنظر میرسد تمرین هوازی و مصرف سینبیوتیک در زنان یائسه دیابتی نوع2 میتواند بر روند بهبود شاخصهای سختی شریانی و پروتئین واکنشی C مؤثر باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
"تمرین هوازی"، "مکمل سینبیوتیک"، "دیابت نوع۲"، "سختی شریانی"؛ "پروتئین واکنشی C" | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 346 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 297 |