
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 301 |
تعداد مقالات | 3,173 |
تعداد مشاهده مقاله | 3,211,774 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,380,296 |
بررسی سازگاری هورمون های تستوسترون و رشد در پاسخ به هشت هفته تمرینات مقاومتی برونگرا با و بدون محدودیت جریان خون | ||
مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 بهمن 1402 اصل مقاله (1.28 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/jpsbs.2024.6227.1775 | ||
نویسندگان | ||
علی مصطفی لو1؛ سید علیرضا حسینی کاخک* 2؛ امیرحسین حقیقی3 | ||
1دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری. استادیار گروه تربیت بدنی، واحد گنبدکاووس، دانشگاه آزاد اسلامی، گنبدکاووس، ایران. | ||
2استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. | ||
3استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران. | ||
چکیده | ||
زمینه و هدف: تمرینهای مقاومتی با شیوههای نوین مانند محدودیت جریان خون که با شدتهای پایینتری انجام میشوند در مقایسه با تمرینهای مقاومتی سنتی میتواند اثرات مطلوبتری بر قدرت و اندازه عضله داشته باشد. از این رو، هدف از مطالعه حاضر بررسی سازگاری هورمونهای تستوسترون و رشد در پاسخ به هشت هفته تمرینهای مقاومتی برونگرا با و بدون محدودیت جریان خون بود. روششناسی: در این مطالعه 40 فوتبالیست در یک طرح تحقیق نیمه تجربی شرکت کردند. آزمودنیها به طور تصادفی به چهار گروه تمرین مقاومتی برونگرا با محدودیت جریان خون (10=n)، تمرین مقاومتی برونگرا بدون محدودیت جریان خون (10=n)، تمرین مقاومتی سنتی (10=n) و کنترل (10=n) تقسیم شدند. جهت ارزیابی قدرت عضلات بالاتنه و قدرت عضلات پا به ترتیب از آزمونهای پرس سینه و پرس پا استفاده شد و همچنین قبل و پس از یک دوره تمرین هشت هفتهای نمونهگیریهای خونی با هدف تعیین غلظت هورمونهای رشد و تستوسترون گرفته شد. از روش تجزیه و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی به منظور مقایسه بین گروهها استفاده گردید (05/0≥P). یافتهها: نتایج مطالعه نشان داد که هیچ کدام از برنامه های تمرینی تاثیر معناداری بر سطوح سرمی هورمون تستوسترون (27/0 =p) و هورمون رشد (88/0 =p) ندارد (05/0<P). نتیجهگیری: به طور کلی میتوان بیان کرد، بین سه روش تمرینی در بهبود اثرات ناشی از تمرین مقاومتی اختلاف معنی داری مشاهده نشد، لذا احتمالاً هشت هفته تمرین برونگرا با و بدون محدودیت جریان خون و تمرین سنتی علیرغم عدم تاثیر بر سازگاری هورمونیهای رشد و تستوسترون باعث تغییرات مطلوبی در فاکتور قدرت فوتبالیستهای مرد شد. | ||
کلیدواژهها | ||
تمرینات مقاومتی برونگرا؛ هورمون تستوسترون؛ هورمون رشد؛ محدودیت جریان خون | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 432 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 486 |