پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 21 |
| تعداد شماره‌ها | 301 |
| تعداد مقالات | 3,173 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,211,835 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,380,304 |
مقایسه هشت هفته تمرین پلایومتریک روی سطوح سالن و چمن بر بیومارکرهای نوین آسیب عضلانی در بازیکنان فوتبال | ||
| مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 بهمن 1402 اصل مقاله (1.3 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/jpsbs.2024.6732.1821 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد علی کیالی کوشک قاضی1؛ محمد فرامرزی* 2؛ ساناز میرزایان شانجانی3؛ یاسر کاظم زاده3 | ||
| 1دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران. | ||
| 2استاد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران. | ||
| 3استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران. | ||
| چکیده | ||
| زمینه و هدف: فوتبال به عنوان محبوب‌ترین رشته ورزشی در جهان شناخته می‌شود و با توجه به ماهیت این رشته ورزشی و آسیب‌های آن محققین هنوز تاثیر تمرینات ورزشی بر سطوح مختلف را به خوبی نشناخته‌اند. لذا هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثر یک دوره تمرین پلایومتریک روی سطوح سالن و چمن بر بیومارکرهای نوین آسیب عضلانی در بازیکنان فوتبال بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی 36 بازیکن فوتبال لیگ دست یک و دست دو رده جوانان و امید کشوری با محدوده سنی 18-22 سال به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی در سه گروه شامل: تمرین پلایومتریک بر روی چمن (12 نفر)، تمرین پلایومتریک در سالن (12نفر) و گروه کنترل (12نفر) تقسیم شدند. تمرینات منتخب پلایومتریک روی سطوح سالن و چمن به مدت هشت هفته، دو جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه انجام شد. در ابتدا و انتهای دوره تحقیق مقادیر تروپونین T ویژه عضلات اسکلتی (sTnT) و DNA میتوکندریایی (mtDNA) در سه گروه اندازه‌گیری شد. جهت تجزیه تحلیل یافته‌ها از آزمون‌های آماری t وابسته و آنالیز واریانس یک‌راهه همراه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های این تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری در sTnT در گروه های تحقیق وجود ندارد(47/0=p)؛ اما مقادیر mtDNA در گروه-های تمرین در چمن (001/0=p) و تمرین در سالن(001/0=p) به طور معنی‌داری بالاتر از گروه کنترل بود. همچنین این مقادیر در گروه تمرین در چمن به طور معنی‌داری بالاتر از گروه تمرین در سالن بود(001/0=p). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین پلایومتریک در هر دو سطح (چمن و سالن) با افزایش mtDNA می‌گردد؛ ولی اثر تمرین در چمن نسبت به تمرین در سالن مطلوب‌تر است. همچنین با توجه به سطح آمادگی بازیکنان به نظر می‌رسد انجام مطالعات بیشتر با طیف وسیع‌تری از شاخص‌های آسیب عضلانی برای تبیین میزان آسیب عضلانی در فوتبالیست‌ها مورد نیاز است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تمرین؛ تروپونثن T ویژه عضله اسکلتی؛ DNA میتوکندریایی؛ فوتبال | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 429 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 361 |
||
نماد الکترونیک
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب