
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 301 |
تعداد مقالات | 3,173 |
تعداد مشاهده مقاله | 3,211,785 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,380,297 |
تحلیل گادامری دیالوگ و کارکرد روایی آن در تطبیق رسالة الغفران ابوالعلاء معری و «طلب آمرزش» صادق هدایت | ||
مطالعات بین رشته ای ادبیات، هنر و علوم انسانی | ||
مقاله 4، دوره 3، شماره 1 - شماره پیاپی 5، شهریور 1402، صفحه 77-94 اصل مقاله (603.18 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/islah.2023.5978.1208 | ||
نویسندگان | ||
نرجس توحیدی فر1؛ مجید صالح بک* 2 | ||
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه علامه طباطبائی،تهران،ایران | ||
2دانشیار زبان و ادبیات عربی، گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
ادبیات تطبیقی را میتوان محفلی برای دیالوگ میان الگوهای اندیشگانی ملل گوناگون دانست؛ پس بررسی شکلهای متنوع آن در این حوزه بسیار حائز اهمیت است. از حیث روایی، دیالوگ یکی از ابزارهای کانونیسازی متن از درون است که نویسنده آن را برای عینیتبخشیدن به رویدادهای روایت، نزدیکی بیشتر به خواننده، خالیکردن فضایی برای مشارکت خواننده و نیز بهاشتراکگذاشتن باورهای درونی و بیرونی به کار میگیرد. پژوهش حاضر در پی آن است که با نوعی رویکرد ادبیات تطبیقی، از طریق بررسی دیالوگهای دو اثر رسالة الغفرانِ ابوالعلاء معری و «طلب آمرزش» صادق هدایت، به تطبیق شکلی دیالوگهای دو اثر براساس الگوی گادامری بپردازد و نیز کارکرد بهرهگیری از این شکل روایی را توسط دو نویسنده مقایسه کند. از آنجاکه گادامر به اهمیت دیالوگ در ارتباطات اجتماعی توجه بسیار دارد، این پژوهش میتواند در جهت خوانش جامعهشناسانۀ دو اثر یادشده مفید باشد؛ پس تحلیل او از دیالوگ مبنای کار پژوهش حاضر است. نتیجهای که این پژوهش در پایان به آن میرسد این است که بهکارگیری دیالوگ در دو اثر، کارکردهای مشترکی دارد؛ ازجمله بازگشت به گذشته، شخصیتپردازی، گفتن به جای نشاندادن، بیان اعترافها و اصلاح تفکر اشتباه دربارۀ مردگان. همچنین «گشودگی» بهعنوان شرط اساسی دیالوگ گادامری در دیالوگهای هر دو اثر دیده میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
صادق هدایت؛ ابوالعلاء معری؛ تطبیق دیالوگ؛ گادامر؛ رسالة الغفران؛ طلب آمرزش | ||
مراجع | ||
آزادی، علیرضا؛ ایزدینیا، حمیده (پاییز و زمستان 1394). «گشودگی به دیگری بهمثابۀ شرط اخلاقی دیالوگ.» تأملات فلسفی. سال پنجم، شمارۀ 15، صص. 127ـ101. اردستانی رستمی، حمیدرضا (تابستان 1392). «بررسی افکار و باورهای گنوسی ابوالعلاء معرّی و صادق هدایت.» ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی. سال نهم، شمارۀ 31، صص. 21ـ1. بوهم، دیوید (1381). دربارۀ دیالوگ. گردآوری و تدوین: لی نیکول. ترجمۀ محمدعلی حسیننژاد. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی با همکاری مرکز بینالمللی گفتگوی تمدنها. توحیدیفر، نرجس (1396). ابوالعلاء معری در بوتۀ نقد ادب تطبیقی. چاپ دوم. تهران: شفیعی. کالر، جاناتان (1396). نظریۀ ادبی: معرفی بسیار مختصر. ترجمۀ فرزانه طاهری. چاپ پنجم. تهران: مرکز. کوزنز هوی، دیوید (1378). حلقۀ انتقادی. ترجمۀ مراد فرهادپور. تهران: روشنگران و مطالعات زنان. معری، ابوالعلاء (2537). آمرزش. ترجمۀ عبدالمحمد آیتی. چاپ دوم. تهران: اشرفی. میری، افسانه و دیگران (آذر و دی 1397). «مقایسۀ قدرت دو شخصیت محوری رمان آتش بدون دود با استفاده از "نظریۀ نابرابری قدرت در دیالوگ" فرکلاف و مدل مایکل شورت.» جستارهای زبانی. دورۀ نهم، شمارۀ 5، صص. 166ـ143. نتاج مجد، عطیه؛ امینیفر، فاطمه (پاییز 1399). «بررسی پرترۀ زنان در دورۀ قاجار.» دستاوردهای نوین در مطالعات علوم انسانی. سال سوم، شمارۀ 29، صص. 63ـ50. ندا، طه (1387). ادبیات تطبیقی. چاپ دوم. ترجمۀ هادی نظری منظم. تهران: نشر نی. نوبل، ویلیام (1388). راهنمای نگارش گفتگو. چاپ سوم. تهران: سروش و ادارۀ کل پژوهشهای سیما. واعظی، اصغر؛ فاضلی، فائزه (بهار و تابستان 1389). «دیالوگ، دیالکتیک، امتزاج افقها.» شناخت. شمارۀ 1/62، صص. 214ـ189. هدایت، جهانگیر (1398). آثار نایاب صادق هدایت. به کوشش و مقدمۀ جهانگیر هدایت. چاپ چهارم. تهران: چشمه. هدایت، صادق (1324). «نقدی بر ترجمۀ رسالة الغفران معری.» پیام نو. صص. 65. هدایت، صادق (1341). سه قطره خون. چاپ ششم. تهران: امیرکبیر. Block, Lawrence (1979). Writing the Novel: From Plot to Print, Writer’s Digest Books. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,137 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 318 |