
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 314 |
تعداد مقالات | 3,321 |
تعداد مشاهده مقاله | 3,546,580 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,591,243 |
«دوک همت» در دستان عنکبوت دورگه: پذیرش خلاق پروین اعتصامی از شعر والت ویتمن | ||
مطالعات بین رشته ای ادبیات، هنر و علوم انسانی | ||
مقاله 5، دوره 1، شماره 1، شهریور 1400، صفحه 79-93 اصل مقاله (453.43 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/islah.2021.4108.1025 | ||
نویسنده | ||
بهنام میرزابابازاده فومشی* | ||
پژوهشگر پسادکتری ادبیات تطبیقی، دانشکده زبان و ادبیات، فرهنگ و زبان شناسی، دانشگاه موناش، ملبورن، استرالیا | ||
چکیده | ||
پروین اعتصامی (۱۲۸۵ـ ۱۳۲۰)، شاعر نامدار معاصر، در شعرهایش از منابع متعددی بهره بردهاست؛ اما نکته جالب توجه این است که او در تمام این برداشتهای ادبی، اشعار خود را کاملاً از آثار پیشین متمایز میکند. پروین عناصری را که از آثار دیگران وام گرفته است هنرمندانه با عناصر شعر خود و سنت ادبی فارسی درمیآمیزد و آن را از آن خود میکند؛ به گونهای که در برخی از موارد، ردیابی منابع پیشین بسیار دشوار است. همانطور که یوسف اعتصامالملک با ترجمه آثار از زبانهای بیگانه به فارسی تلاش میکرد تا عناصر فرهنگی و ادبی دیگر فرهنگها را در دل فرهنگ ایرانی و زبان فارسی بومیسازی کند، دخترش نیز با پذیرش خلاق ادبیات جهان، در همین مسیر قدم برمی داشت. پژوهش پیش رو با تمرکز بر شعر «جولای خدا»، سروده پروین و شعر «عنکبوتی ساکت و صبور»، سروده والت ویتمن، شاعر نامور آمریکایی، زوایای پنهان پذیرش خلاق پروین از ویتمن را آشکار میکند و با پیشنهادهایی درباره بازخوانی رابطه سنت و نوآوری و همچنین رابطه شعر معاصر فارسی و ادبیات جهان، به پایان میرسد. | ||
کلیدواژهها | ||
پروین اعتصامی؛ والت ویتمن؛ پذیرش خلاق؛ شعر معاصر؛ ادبیات جهان؛ سنت ادبی | ||
مراجع | ||
اعتصامی، پروین. (۱۳۶۵). دیوان پروین. با مقدمه و کتابشناسی حشمت مؤید، کاستامزا: مزدا. حسینی، مریم. (۱۳۸۹). «شعر فمینیستی نویافتهای از پروین اعتصامی». زن در فرهنگ و هنر، شماره ۲ (۱)، ۵ـ ۲۲. دیویس، دیک. (۱۳۹۱). «در ترجمهناپذیری شعر حافظ». ترجمه مصطفی حسینی و بهنام میرزابابازاده فومشی، ویژهنامۀ ادبیات تطبیقی، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شماره ۳ (۵)، ۶۲ـ ۷۵. زرینکوب، عبدالحسین. (۱۳۷۰). با کاروان حله. تهران: علمی. سنایی، حکیم ابوالمجد مجدود بن آدم. (1380). دیوان. به کوشش محمد تقی مدرس رضوی، چاپ پنجم، تهران: سنایی. فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه. به کوشش جلال خالقی مطلق، تهران: دائرهالمعارف بزرگ اسلامی. مولوی، جلالالدین محمد. (1374). کلیات دیوان شمس تبریزی. دو جلد، تهران: نگاه. مشرف، مریم. (۱۳۹۱). پروین اعتصامی: پایهگذار ادبیات نئوکلاسیک ایران. تهران: سخن. ــــــــــــ. (۱۳۹۵). «و در آغاز کلمه بود». در برگهای علف: گزیده شعر والت ویتمن، ترجمه منصوره بکوایی، تهران: لیان، ۷ـ ۱۷. یوسفی، غلامحسین. (۱۳۶۹). چشمه روشن. تهران: علمی. Alishan, L. (1994). Parvīn E’tesami, The Magna Mater, and the Culture of the Patriarchs. In H. Moayyad (Ed.), Once a Dewdrop: Essays on the Poetry of Parvin E’tesami (pp. 20–46). Mazda Publishers Davaran, F. (1994). Impersonality Parvin E’tesami’s Poetry. In H. Moayyad (Ed.), Once a Dewdrop: Essays on the Poetry of Parvin E’tesami (pp. 69–89). Mazda Publishers Fomeshi, B. M. (2018). Parvin Etesami. The Literary Encyclopedia, First published 28 August 2018. https://www.litencyc.com ---. (2019). The Persian Whitman: Beyond a Literary Reception. Leiden University Press Karimi-Hakkak, A. (1995). Recasting Persian Poetry: Scenarios of Poetic Modernity in Iran. University of Utah Press Madelung, A. M. A. (1985). Commentary. In H. Moayyad & A. M. A. Madelung (Trans.), A Nightingale’s Lament: Selections from the Poems and Fables of Parvin E’tesami (1907–1941) (pp. 202–227). Mazda Publishers Moayyad, H. (1985). Parvin’s Personality and Poetry. In H. Moayyad & A. M. A. Madelung (Trans.), A Nightingale’s Lament: Selections from the Poems and Fables of Parvin E’tesami (1907–1941) (pp. xi–xxxviii.). Mazda Publishers ---. (2012). EʿTEṢĀMĪ, PARVĪN. Encyclopedia Iranica, https://www.iranicaonline.org/articles/etesami-parvin Seyed-Gohrab, A. (2013). The Rose and the Wine: Dispute as a Literary Device in Classical Persian Literature. Iranian Studies, 47(1), 69–85 Warren, J. P. (2006). Style. In D. D. Kummings (Ed.), A Companion to Walt Whitman (pp. 377–391). Blackwell Publishing
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,359 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 569 |