
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 301 |
تعداد مقالات | 3,173 |
تعداد مشاهده مقاله | 3,211,831 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,380,303 |
بررسی اثر تنش خشکی و گونه های میکوریزا بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه، میزان کلروفیل و ترکیبات بیوشیمیایی آفتابگردان | ||
تنشهای محیطی در علوم زراعی | ||
مقاله 2، دوره 6، شماره 1، شهریور 1392، صفحه 17-26 اصل مقاله (56.01 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/escs.2013.134 | ||
نویسندگان | ||
مصطفی حیدری* 1؛ وحید کرمی2 | ||
1دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات- دانشگاه شاهرود | ||
2دانشجوی کارشناسی ارشد آگرواکولوژی- دانشگاه زابل | ||
چکیده | ||
به منظور بررسی اثرات دو گونه قارچ میکوریزایی بر عملکرد، اجزای عملکرد دانه، میزان کلروفیل، فلورسانس کلروفیل و مقادیر کربوهیدرات و پرولین در گیاه آفتابگردان (رقم آلستر) تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا گردید. تیمارهای تنش خشکی شامل 90 (شاهد)، 70 و 50 درصد رطوبت ظرفیت زراعی خاک مزرعه به عنوان عامل اصلی و دو گونه قارچ میکوریزایی شامل شاهد یا بدون تلقیح، Glumus mossea و Glumus etanicatum به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد تنش خشکی تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت داشت و سبب کاهش آنها گردید. میزان کاهش عملکرد دانه در بالاترین سطح خشکی نبست به تیمار شاهد معادل 15/07 درصد بود. استفاده از قارچ میکوریزایی هر چند سبب افزایش عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت شد، اما این افزایش از لحاظ آماری معنیدار نبود. تیمار خشکی سبب افزایش مقادیر کربوهیدرات و پرولین در برگهای گیاه گردید و به صورت معنی داری منجر به کاهش وزن طبق، قطر طبق، تعداد دانه پر در طبق و وزن هزار دانه شد. در این آزمایش استفاده از گونههای میکوریزایی تنها تاثیر معنیدار بر میزان پرولین موجود در برگ ، قطر طبق، تعداد کل دانهها در طبق و وزن هزار دانه داشت. اثر متقابل تنش خشکی و گونهه ای میکوریزایی نیز تنها بر وزن طبق و تعداد دانههای پوک در طبق معنید ار بودند. در بالاترین سطح تنش خشکی، استفاده از گونه میکوریزایی Glumus mossea از بیشترین تاثیر بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه برخوردار بود. | ||
کلیدواژهها | ||
تنظیم کننده های اسمزی؛ کم آبیاری؛ عملکرد کمی؛ فلورسانس کلروفیل | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,612 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,097 |