
تعداد نشریات | 21 |
تعداد شمارهها | 301 |
تعداد مقالات | 3,173 |
تعداد مشاهده مقاله | 3,211,755 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,380,278 |
تاثیر استفاده از مکمل اکسیژن در وهله های ریکاوری بر پاسخ لاکتات و اسیدیته خون در شناگران تمرین کرده جوان | ||
مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش | ||
مقاله 7، دوره 7، شماره 14، مهر 1398، صفحه 81-90 اصل مقاله (2.02 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22077/jpsbs.2018.609.1223 | ||
نویسندگان | ||
سید رضا میرجوادی* 1؛ ساناز میرزایان شانجانی2؛ یاسر کاظم زاده3 | ||
1دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی واحدکرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران. | ||
2استادیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران. | ||
3استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر | ||
چکیده | ||
زمینه و هدف: تحقیقات زیادی نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض اکسیژن زیاد، با تأثیر مثبت بر بازگشت به حالت اولیه عملکرد ورزشی را بهبود میبخشند.هدف از این تحقیق، تعیین تأثیر استفاده از مکمل اکسیژن در وهلههای ریکاوری بر پاسخ لاکتات، اسیدیته و بیکربنات خون در شناگران تمرین کرده جوان بود. روش تحقیق: در این مطالعه، 20 شناگر تمرین کرده با میانگین سنی 20 تا 28 سال بهطور تصادفی به دو گروه (10 نفر گروه تجربی و 10 نفر گروه کنترل) تقسیم شدند. آزمودنیها پس از گرم کردن، شنای کرال سینه را با 80 تا 90 درصد رکورد به دست آمده و استراحت 1:30 دقیقهای طی 12 بار در طول استخر اجرا کردند. پروتکل گروه تجربی شامل استفاده از مکمل اکسیژن با غلظت 40 درصد و ۱۰ لیتر در دقیقه به صورت مکمل و استنشاق توسط ماسک متصل به سیلندر در وهلههای ریکاوری (استراحت 1:30 دقیقهای) و در گروه کنترل وهلههای ریکاوری بهصورت غیرفعال بود. نمونه خون آزمودنیها قبل و بعد از تمرین از سیاهرگ ورید بازویی گرفته شد. از آزمون تی مستقل برای مقایسه میانگین بین گروهی و از آزمون تی همبسته برای مقایسه درون گروهی بهره برداری گردید. تمام عملیات آماری پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و سطح معنیداری 05/0>p به اجرا درآمد.یافتهها: نتایج نشان داد میانگین میزان لاکتات، PH و بیکربنات خون شناگران دو گروه قبل و بعد از تمرین به لحاظ آماری تفاوت معنیداری داشت (001/0=p) به طوری که پس از فعالیت ورزشی شدید میزان لاکتات خون در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری کمتر بود (003/0=p)، همچنین میزان PH بعد از فعالیت ورزشی شدید در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری بالاتر بود (035/0=p). میانگین میزان بی کربنات خون شناگران نیز در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری بالاتر بود (000/0=p). نتیجهگیری: با توجه به یافتههای تحقیق حاضر بهنظر میرسد، استفاده از مکمل اکسیژن حین فعالیت ورزشی شدید بر لاکتات، اسیدیته و بی کربنات خون مؤثر است و میتواند به عنوان یک روش مداخلهای تأثیرگذار در بازیابی شرایط فیزیولوژیک بدن طی تمرینات مورد توجه قرار گیرد. | ||
کلیدواژهها | ||
فعالیت ورزشی شدید؛ مکمل اکسیژن؛ لاکتات؛ PH؛ بی کربنات | ||
مراجع | ||
Adams, R. P., & Welch, H. G. (1980). Oxygen uptake, acid-base status, and performance with varied inspired oxygen fractions. Journal of Applied Physiology: Respiratory, Environmental and Exercise Physiology, 49(5), 863–868. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,129 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,222 |